Ano ang gagawin mo sa huling isang buwan ng buhay mo?
Let's pretend na 35 pa lang ako.
Kung meron kang brain tumor – stage 3, lung cancer – stage 2, tuberculosis – stage 1, at meron kang……. AIDS (!!!) ng sabay-sabay, at itinaning na lang ng doctor na isang buwan na lang ang itatagal mo, kumusta ka naman? Ano ang gagawin mo?
Kung ako, okay lang! Ayokong pang maki-iyak sa mga wala kong kwentang kamag-anak, na kaya lang nandun ay para sa “huling habilin” at kumabig ng mga manang maiiwan ko.
Narito ang ginawa kong Last thirty things I wanna do before I die :
Day 1: Kumuha ng passport sa DFA at i-proseso lahat ng kakailanganin sa pagkuha ng passport.
Day 2: Habang hinihintay ang passport (na ipinagawa sa isang fixer para mas mabilis), magpapakain ng mga batang kapus-palad.
[Nagtataeng ballpen: Wow! Ang bait naman ni Pablo ngayon]
[Pablo: Ganyan talaga, friend, lalo na `pag nag-iipon ka na ng nagawa mong kabutihan]
Day 3: Makukuha ko na yung passport, aasikasuhin ko naman yung mga bansang pupuntahan ko.
Day 4: Magtatanim ako ng 35 puno para mai-replace ko naman ung 30 halamang sinira ko nung bata pa ako.
Day 5: Gagawa ako ng libro ng pasasalamat sa mga mahal ko sa buhay, mga taong tumulong sa akin upang marating ko ang kinalalagyan ko ngayon, (kahit yung mga taong mahal ko na hindi ako pinapansin), at maging ang mga taong nagagalit sa akin ng hindi ko alam ang dahilan.
[Nagtataeng ballpen: Kasama pa rin ba ako sa paggawa mo diyan?]
[Pablo: Oo naman! Basta kailangan, nagtatae ka pa rin!]
Day 6-12 => Ang pag-accomplish sa mga bansang gusto kong puntahan habang pini-print ng mga publisher ang huli kong libro. Kahit tig-iisang araw lang sa mga bansang ito. World tour ba?
Day 6: Iran. Gustong-gusto ko talagang puntahan ito. Bata pa lang kasi ako, gusto ko na magsundalo.
Day 7: Iraq. Automatic na kapag binanggit mo kasi ang Iran, mababanggit na rin ang Iraq. Pareho kasing “A,” ryt?
Day 8: Libya. Habang matunog kasi ito sa 24 Patrol News, naiisip kong ako ang makakakuha sa langis nila, na hindi naman napapansin dahil kay Gaddhafi.
Day 9: North Korea. Mahilig kasi ang mga kakilala ko sa Koreanovela.
Day 10: Abu Dhabi. Bago ako madedok, gusto ko munang makasakay sa camel.
Day 11: Pakistan. Wala lang trip ko lang. Giyera-giyera na to.
Day 12: Spratly Islands. Masaya dito. Ito yung pinag-aawayan ng mga bansa eh.
Day 13: Balik ulit sa Pilipinas.
Day 14: Matapos ang World tour, I think I deserve a rest day.
Day 15: Undecided. Baka balik charity works na lang ulit.
Day 16: Mag-aral ng Math for one day.
Day 16: Magho-horse back riding sa Baguio.
Day 17: Magpa-planking sa Mendiola.
Day 18: Pumunta sa zoo.
Day 19: Iligpit ang mga gamit.
Day 20: Alamin kung sino si “Manny Pacquiao” na nagcomment blog ko.
Day 21: Magpa-picture para sa libing. Dapat nakangiti ako sa last picture na ito.
Day 22: Magpa-reserve na ng kabaong at basahin ng buo ang Paboritong Libro ni Hudas ni Bob Ong.
Day 23: Magsorry sa mga kaibigan.
Day 24: Tapusin ang 30 things na ito.
Day 25: Magku-kumpisal.
Day 26: Ituturing ko ng last day. Para may allowance na 4 days bago ang ika-30 araw. Ipapatawag ko na ang lahat ng mga kapamilya, kapatid, kapuso at kaibigan para sa huling pamamaalam at huling habilin na dapat walang iiyak. Basta maglalagay lang sila ng manok panabong sa ibabaw ng kabaong ko.
Day 27: Ipapatawag ko na ang taong higit na nagpakita sa akin ng tunay na kahulugan ng “pagmamahal” at ang nagpaalalang, habang may buhay, may pag-asa.
Day 28: Magpatawag na ng pari. Ngunit siguruhing nandun ang taong tinutukoy ko.
Day 29: Sumulat ng “Ang Huling Paalam” para sa mga readers ko sa nagtataengballpen.weebly.com.
Day 30: Humiga sa kama at siguruhing nasa kamay ko ang nagtataeng ballpen.
..........................................................................................................................
Kung nalagpasan ko ang taning na ito, ang bobo nung doctor. Nag-effort ako no?
Pero salamat sa pagkakataong mas naappreciate ko ang buhay...
"I did it, MY WAY."
Let's pretend na 35 pa lang ako.
Kung meron kang brain tumor – stage 3, lung cancer – stage 2, tuberculosis – stage 1, at meron kang……. AIDS (!!!) ng sabay-sabay, at itinaning na lang ng doctor na isang buwan na lang ang itatagal mo, kumusta ka naman? Ano ang gagawin mo?
Kung ako, okay lang! Ayokong pang maki-iyak sa mga wala kong kwentang kamag-anak, na kaya lang nandun ay para sa “huling habilin” at kumabig ng mga manang maiiwan ko.
Narito ang ginawa kong Last thirty things I wanna do before I die :
Day 1: Kumuha ng passport sa DFA at i-proseso lahat ng kakailanganin sa pagkuha ng passport.
Day 2: Habang hinihintay ang passport (na ipinagawa sa isang fixer para mas mabilis), magpapakain ng mga batang kapus-palad.
[Nagtataeng ballpen: Wow! Ang bait naman ni Pablo ngayon]
[Pablo: Ganyan talaga, friend, lalo na `pag nag-iipon ka na ng nagawa mong kabutihan]
Day 3: Makukuha ko na yung passport, aasikasuhin ko naman yung mga bansang pupuntahan ko.
Day 4: Magtatanim ako ng 35 puno para mai-replace ko naman ung 30 halamang sinira ko nung bata pa ako.
Day 5: Gagawa ako ng libro ng pasasalamat sa mga mahal ko sa buhay, mga taong tumulong sa akin upang marating ko ang kinalalagyan ko ngayon, (kahit yung mga taong mahal ko na hindi ako pinapansin), at maging ang mga taong nagagalit sa akin ng hindi ko alam ang dahilan.
[Nagtataeng ballpen: Kasama pa rin ba ako sa paggawa mo diyan?]
[Pablo: Oo naman! Basta kailangan, nagtatae ka pa rin!]
Day 6-12 => Ang pag-accomplish sa mga bansang gusto kong puntahan habang pini-print ng mga publisher ang huli kong libro. Kahit tig-iisang araw lang sa mga bansang ito. World tour ba?
Day 6: Iran. Gustong-gusto ko talagang puntahan ito. Bata pa lang kasi ako, gusto ko na magsundalo.
Day 7: Iraq. Automatic na kapag binanggit mo kasi ang Iran, mababanggit na rin ang Iraq. Pareho kasing “A,” ryt?
Day 8: Libya. Habang matunog kasi ito sa 24 Patrol News, naiisip kong ako ang makakakuha sa langis nila, na hindi naman napapansin dahil kay Gaddhafi.
Day 9: North Korea. Mahilig kasi ang mga kakilala ko sa Koreanovela.
Day 10: Abu Dhabi. Bago ako madedok, gusto ko munang makasakay sa camel.
Day 11: Pakistan. Wala lang trip ko lang. Giyera-giyera na to.
Day 12: Spratly Islands. Masaya dito. Ito yung pinag-aawayan ng mga bansa eh.
Day 13: Balik ulit sa Pilipinas.
Day 14: Matapos ang World tour, I think I deserve a rest day.
Day 15: Undecided. Baka balik charity works na lang ulit.
Day 16: Mag-aral ng Math for one day.
Day 16: Magho-horse back riding sa Baguio.
Day 17: Magpa-planking sa Mendiola.
Day 18: Pumunta sa zoo.
Day 19: Iligpit ang mga gamit.
Day 20: Alamin kung sino si “Manny Pacquiao” na nagcomment blog ko.
Day 21: Magpa-picture para sa libing. Dapat nakangiti ako sa last picture na ito.
Day 22: Magpa-reserve na ng kabaong at basahin ng buo ang Paboritong Libro ni Hudas ni Bob Ong.
Day 23: Magsorry sa mga kaibigan.
Day 24: Tapusin ang 30 things na ito.
Day 25: Magku-kumpisal.
Day 26: Ituturing ko ng last day. Para may allowance na 4 days bago ang ika-30 araw. Ipapatawag ko na ang lahat ng mga kapamilya, kapatid, kapuso at kaibigan para sa huling pamamaalam at huling habilin na dapat walang iiyak. Basta maglalagay lang sila ng manok panabong sa ibabaw ng kabaong ko.
Day 27: Ipapatawag ko na ang taong higit na nagpakita sa akin ng tunay na kahulugan ng “pagmamahal” at ang nagpaalalang, habang may buhay, may pag-asa.
Day 28: Magpatawag na ng pari. Ngunit siguruhing nandun ang taong tinutukoy ko.
Day 29: Sumulat ng “Ang Huling Paalam” para sa mga readers ko sa nagtataengballpen.weebly.com.
Day 30: Humiga sa kama at siguruhing nasa kamay ko ang nagtataeng ballpen.
..........................................................................................................................
Kung nalagpasan ko ang taning na ito, ang bobo nung doctor. Nag-effort ako no?
Pero salamat sa pagkakataong mas naappreciate ko ang buhay...
"I did it, MY WAY."
