WRITER’S NOTE: ANG MGA SUMUSUNOD NA DAHILAN AT SALIK AY HINDI NAKAAYOS NG LEAST TO GREATEST.
Napanood mo na ba ang video na halos naging viral sa internet na pinamagatang 20 Reasons Why I Dislike the Philippines? Isa ito sa mga nagging patok na video sa YouTube. Tumatalakay ito sa sinasabing kabulukan dito sa Pilipinas. Muli na namang nabuo ang pangit na imahinasyon nating mga Pilipino.
Hindi ko man ito personal na napanood (dahil sa iba’t ibang kadahilanan, noong una, ayaw dahil sa hindi ma-play, yung pangalawang try ko naman, sumakit naman ang tyan ko hanggang sa naisip ko na baka talaga hindi ko dapat iyon mapanood), narinig ko naman sa balita at gayundin ang pagsasaalang-alang ko sa reaksyon ng ibang nakarinig, na talagang kasuklam-suklam si Jimmy Scietska dahil sa pagbubunyag nya sa katotohanan.
Truth hurts. Humingi ng paumanhin at public apology si Jimmy, pero wala na. Sira na naman ang papel natin sa ibang bansa. Pero sa kabilang banda, isipin natin kung ano ang naidulot nito sa atin. Muli na naman tayong ginising ng katotohanang ito pilit na itinatago sa mga medalya at karangalang naibibigay sa bansa.
Bilang sagot, muli kong ginawa ang listahang ito (dahil sa wala talaga akong magawa para makalimutan ang mga sama ng loob at kahihiyang tinamasa ko) ang sampung rason kung bakit ayaw ng mga Pilipino minsan sa sarili nilang bansa at kasama na rin kung bakit kadalasang hindi nagiging produktibo ang mga Pinoy. Narito ang nabuo kong listahan habang umiiyak:
1. Traffic – Sinong Pilipino ba ang matutuwa sa paulit-ulit at tila wala na yatang katapusang ganitong sitwasyon. Sa araw-araw na ginawa ata ng Diyos, wala ng nagbabago, lalo pa yatang lumalala. Masasabing trademark na ito ng Pilipinas. Kundangan ba namang pahintulutang ng LTO na mabigyan ng lisensya ang mga adik, ayan, kundi asikdente, trapik!
2. Walang nakikitang maganda sa gobyerno – Hindi sa walang tiwala sa gobyerno, kundi sa walang nakikitang ginagawa ang gobyerno sa mga suliraning kinakaharap ng bansa sa kasalukuyan. Magbabayad ka nga ba talaga ng buwis, o susunod ka sa batas kung sa tingin mo naman ay abusado naman ang mga opisyal?
3. Palaging tumitingin sa negative side – Gaganahan ka nga ba kung ang puro naririnig, nakikita, naaamoy at nalalasahan mo ay negatibo? Magkakaroon ka din kaya ng patuloy na pagsisikap kung wala ka ng nakikitang patutunghan ng mga pinaghihirapan mo? Isa ito sa mga dahilan kung bakit hindi na tayo nagtiya-tiyaga na maging produktibo pa at gumawa para sa ikauunlad ng sarili at makatulong sa pamayanan.
4. Low quality of education – Ito ang paulit-ulit nating nakikita at nararamdaman sa ating kabataan. Patuloy ang pagbaba ng bilang ng mga batang pumapasok sa paaralan at nakakapagtapos. Parami-rami naman ng marami ang bilang ng mga gamut na nagpapataas ng IQ ng bata. Ilan lang ba ang matinong classrooms? Mga magagaling, fair, at bihasang mga guro? Malilinis na classroom? Haaayyy…nakakasama talaga ng loob.
5. Kahihiyan sa ibang bansa dahil sa iba’t ibang kontrobersya – Ilang ulit ko ng narinig sa mga kababayan ko sa ibang bansa at nababasa ko sa mga aklat ang tema ay pagiging makabayan, madalas palang ikahiya ang bansa ng mga kapwa natin OFW sa iba’t ibang panig ng mundo dahil sa mga mapanirang kuro-kuro tungkol dito. Madalas din pala silang makatikim ng mga masasakit na salita sa ibang lahi dahil sa pagtingin ng mga ito sa lahat ng Pilipino. Kaaawa-awa naman ang mga nakakapunta sa ibang bansa dahil sa kadalasang discriminationg natataanggap dahil nga sa Pilipino sila.
6. Corruption sa mga ahensya at pang-aabuso ng ilang maykapangyarihan – Isa ito sa mga pinakapangunahing rason kung bakit napapadalas na ang pagsasabi natin ng mga kapintasan sa ating pamahalaan. Mahirap kasi maibalik ang tiwala kapag nawala.
7. Maraming tsismosa, ilan lang ang mga concerned citizens – Kakawalang gana talaga ng mga ganitong scenario. Hayaan niyo sanang ibahagi ko ang karanasan kong minsang papasok ako sa pinagtatrabahuan ko. Nakasakay ako sa jeep noon. Traffic. Sa katunayan, napapamura pa nga ang naninigarilyong driver. Hanggang sa may nakasalubong kaming isa pang jeep (kumpare ata itong driver), naibalita niya na meron daw naaksidenteng motor doon sa bayan kaya usad-pagong ang mga sasakyan. ****** *** daw talaga! Pagsapit namin sa lugar na pinangyarihan ng aksidente, marami ang tulala at nagbubulungan sa tabi ng kalsada. Kung hindi pa dumating ang traffic enforcer na late na late, hindi pa matatapos ang komosyon. Ang masaklap, saka pa lang napatawag ng ospital at pulis. “Lang yang buhay naman talaga, nasa Pilipinas nga talaga tayo. Wala man lang nagmalasakit doon sa naaksidente. Nakiusyoso, marami,” naibulalas pa ng marami.
8. English ang speech ng mga pulitiko – Kadalasan, English ang speech ng mga pulitiko. Pero gaya nga ng isang ordinaryong mamamayan, kadalasan, hindi natin alam kung may halaga pa ba ang mga sinasabi nila. Mahirap unawain ang kanilang “terminolohiya” na para lamang sa mga mataas ang pinag-aralan. Hindi na ako magtataka kung karamihan sa mga Pinoy ay hindi na masyadong nakikialam sa mga suliraning nahaharap lalo na sa pulitika, kung ang gamit ay wikang English sa pakikipagtalastasan.
9. Poverty – Karaniwan ng makikita sa kalsada, kasabay ng mga nagtitinda ng mga mani, ang mga batang pakalat-kalat at humihingi ng limos. Wala ring ibang view kungdi mga barung-barong, nagma-mahjong, tong-it, at mga lalaking nakahubad na nagta-tap session. Isama mo na rin ang “plankers” at regular na “Noynoyers” sa Mendiola. Lahat ng ito’y bakas ng kahirapan.
10. Problema sa basura – masisikmura mo ba ang mga brown at itim na daga, lumilipad na ipis, isang lahi ng mga langaw na kapag pinagsama-sama ay mas malaki pa sa buong Ilocos, na makita sa halos lahat ng sulok ng bansa? Kung Pilipino ka, dapat immune ka na sa mga ganyan lalo pa sa squat areas. Importanteng sanay ka na, para kung saka-sakali, eh, hindi ka na manibago.
Kita mo na? yan ang mga dahilan kung bakit minsan, hindi 100% ang pagsisikap mo. Ayoko munang mangaral, basta, nalulungkot ako, sa kung anong nangyari sa akin at sa pinagdadaanan ng bansa.
Napanood mo na ba ang video na halos naging viral sa internet na pinamagatang 20 Reasons Why I Dislike the Philippines? Isa ito sa mga nagging patok na video sa YouTube. Tumatalakay ito sa sinasabing kabulukan dito sa Pilipinas. Muli na namang nabuo ang pangit na imahinasyon nating mga Pilipino.
Hindi ko man ito personal na napanood (dahil sa iba’t ibang kadahilanan, noong una, ayaw dahil sa hindi ma-play, yung pangalawang try ko naman, sumakit naman ang tyan ko hanggang sa naisip ko na baka talaga hindi ko dapat iyon mapanood), narinig ko naman sa balita at gayundin ang pagsasaalang-alang ko sa reaksyon ng ibang nakarinig, na talagang kasuklam-suklam si Jimmy Scietska dahil sa pagbubunyag nya sa katotohanan.
Truth hurts. Humingi ng paumanhin at public apology si Jimmy, pero wala na. Sira na naman ang papel natin sa ibang bansa. Pero sa kabilang banda, isipin natin kung ano ang naidulot nito sa atin. Muli na naman tayong ginising ng katotohanang ito pilit na itinatago sa mga medalya at karangalang naibibigay sa bansa.
Bilang sagot, muli kong ginawa ang listahang ito (dahil sa wala talaga akong magawa para makalimutan ang mga sama ng loob at kahihiyang tinamasa ko) ang sampung rason kung bakit ayaw ng mga Pilipino minsan sa sarili nilang bansa at kasama na rin kung bakit kadalasang hindi nagiging produktibo ang mga Pinoy. Narito ang nabuo kong listahan habang umiiyak:
1. Traffic – Sinong Pilipino ba ang matutuwa sa paulit-ulit at tila wala na yatang katapusang ganitong sitwasyon. Sa araw-araw na ginawa ata ng Diyos, wala ng nagbabago, lalo pa yatang lumalala. Masasabing trademark na ito ng Pilipinas. Kundangan ba namang pahintulutang ng LTO na mabigyan ng lisensya ang mga adik, ayan, kundi asikdente, trapik!
2. Walang nakikitang maganda sa gobyerno – Hindi sa walang tiwala sa gobyerno, kundi sa walang nakikitang ginagawa ang gobyerno sa mga suliraning kinakaharap ng bansa sa kasalukuyan. Magbabayad ka nga ba talaga ng buwis, o susunod ka sa batas kung sa tingin mo naman ay abusado naman ang mga opisyal?
3. Palaging tumitingin sa negative side – Gaganahan ka nga ba kung ang puro naririnig, nakikita, naaamoy at nalalasahan mo ay negatibo? Magkakaroon ka din kaya ng patuloy na pagsisikap kung wala ka ng nakikitang patutunghan ng mga pinaghihirapan mo? Isa ito sa mga dahilan kung bakit hindi na tayo nagtiya-tiyaga na maging produktibo pa at gumawa para sa ikauunlad ng sarili at makatulong sa pamayanan.
4. Low quality of education – Ito ang paulit-ulit nating nakikita at nararamdaman sa ating kabataan. Patuloy ang pagbaba ng bilang ng mga batang pumapasok sa paaralan at nakakapagtapos. Parami-rami naman ng marami ang bilang ng mga gamut na nagpapataas ng IQ ng bata. Ilan lang ba ang matinong classrooms? Mga magagaling, fair, at bihasang mga guro? Malilinis na classroom? Haaayyy…nakakasama talaga ng loob.
5. Kahihiyan sa ibang bansa dahil sa iba’t ibang kontrobersya – Ilang ulit ko ng narinig sa mga kababayan ko sa ibang bansa at nababasa ko sa mga aklat ang tema ay pagiging makabayan, madalas palang ikahiya ang bansa ng mga kapwa natin OFW sa iba’t ibang panig ng mundo dahil sa mga mapanirang kuro-kuro tungkol dito. Madalas din pala silang makatikim ng mga masasakit na salita sa ibang lahi dahil sa pagtingin ng mga ito sa lahat ng Pilipino. Kaaawa-awa naman ang mga nakakapunta sa ibang bansa dahil sa kadalasang discriminationg natataanggap dahil nga sa Pilipino sila.
6. Corruption sa mga ahensya at pang-aabuso ng ilang maykapangyarihan – Isa ito sa mga pinakapangunahing rason kung bakit napapadalas na ang pagsasabi natin ng mga kapintasan sa ating pamahalaan. Mahirap kasi maibalik ang tiwala kapag nawala.
7. Maraming tsismosa, ilan lang ang mga concerned citizens – Kakawalang gana talaga ng mga ganitong scenario. Hayaan niyo sanang ibahagi ko ang karanasan kong minsang papasok ako sa pinagtatrabahuan ko. Nakasakay ako sa jeep noon. Traffic. Sa katunayan, napapamura pa nga ang naninigarilyong driver. Hanggang sa may nakasalubong kaming isa pang jeep (kumpare ata itong driver), naibalita niya na meron daw naaksidenteng motor doon sa bayan kaya usad-pagong ang mga sasakyan. ****** *** daw talaga! Pagsapit namin sa lugar na pinangyarihan ng aksidente, marami ang tulala at nagbubulungan sa tabi ng kalsada. Kung hindi pa dumating ang traffic enforcer na late na late, hindi pa matatapos ang komosyon. Ang masaklap, saka pa lang napatawag ng ospital at pulis. “Lang yang buhay naman talaga, nasa Pilipinas nga talaga tayo. Wala man lang nagmalasakit doon sa naaksidente. Nakiusyoso, marami,” naibulalas pa ng marami.
8. English ang speech ng mga pulitiko – Kadalasan, English ang speech ng mga pulitiko. Pero gaya nga ng isang ordinaryong mamamayan, kadalasan, hindi natin alam kung may halaga pa ba ang mga sinasabi nila. Mahirap unawain ang kanilang “terminolohiya” na para lamang sa mga mataas ang pinag-aralan. Hindi na ako magtataka kung karamihan sa mga Pinoy ay hindi na masyadong nakikialam sa mga suliraning nahaharap lalo na sa pulitika, kung ang gamit ay wikang English sa pakikipagtalastasan.
9. Poverty – Karaniwan ng makikita sa kalsada, kasabay ng mga nagtitinda ng mga mani, ang mga batang pakalat-kalat at humihingi ng limos. Wala ring ibang view kungdi mga barung-barong, nagma-mahjong, tong-it, at mga lalaking nakahubad na nagta-tap session. Isama mo na rin ang “plankers” at regular na “Noynoyers” sa Mendiola. Lahat ng ito’y bakas ng kahirapan.
10. Problema sa basura – masisikmura mo ba ang mga brown at itim na daga, lumilipad na ipis, isang lahi ng mga langaw na kapag pinagsama-sama ay mas malaki pa sa buong Ilocos, na makita sa halos lahat ng sulok ng bansa? Kung Pilipino ka, dapat immune ka na sa mga ganyan lalo pa sa squat areas. Importanteng sanay ka na, para kung saka-sakali, eh, hindi ka na manibago.
Kita mo na? yan ang mga dahilan kung bakit minsan, hindi 100% ang pagsisikap mo. Ayoko munang mangaral, basta, nalulungkot ako, sa kung anong nangyari sa akin at sa pinagdadaanan ng bansa.
"Bawal Magtapon ng Basura." Kayo na ang humusga sa katigasan ng ulo ng mga Pilipino ayon sa larawan.
